Od 27 do 28 kwietnia 2013 r. miało miejsce IV Spotkanie Animatorów w Sulejówku. Uczestniczył w nim Duszpasterz Krajowy Ruchu, o. Jan Jacek Stefanów SVD, oraz 9 przedstawicieli wspólnot z Gdańska, Raciborza (po 2), Bytomia, Lublina, Warszawy, Białegostoku i Torunia (po 1). Tematem był “Rok Wiary. Ze św. Piotrem na drodze wiary”.

Spotkanie rozpoczęło się od modlitwy “Regina Coeli” i modlitw Ruchu. W programie przewidziane były m.in. dwie Eucharystie, dwa spotkania biblijne, adoracja Najświętszego Sakramentu i film pt. “Biblio ojczyzno moja”. Na początek podzieliliśmy się radościami i trudnościami w naszych wspólnotach.

Na Lectio Divina przyrównywaliśmy naszą wiarę do wiary św. Piotra.
W Ewangeliach występują różne obrazy Apostoła. W Ewangelii św. Jana to nie Piotr jest na pierwszym miejscu, lecz “uczeń umiłowany”. W Ewangelii św. Mateusza jest szczególnie pozytywna relacja na temat Piotra. W Ewangelii św. Łukasza i Dziejach Apostolskich jest więcej elementów pokazujących dojrzewanie Piotra do zostania następcą Chrystusa. Pokazany jest proces otwierania się na pogan. Św. Paweł przytacza, że mimo początkowego otwarcia się na nich, Piotr nie chciał się przyznać do towarzystwa pogan. Został za to mocno skrytykowany.

W zlaicyzowanym społeczeństwie wiedza o Kościele zdaje się dominować nad wiedzą o Jezusie. Kiedy zanika zewnętrzna religijność, ludzie albo się wycofują i obojętnieją na Boga, albo wręcz przeciwnie – ożywiają się i chcą mówić o Jezusie.

Celem Jezusa nie jest dowiedzenie się, co o Nim sądzą ludzie, bo – jako Bóg – wie doskonale, że jedni uważają Go “za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków” (Mk 8,28). Jezus wielokrotnie dawał dowód, że zna myśli innych, zanim oni je wypowiedzą. Pytania: “Za kogo uważają Mnie ludzie?” (Mk 8,27), “A wy za kogo Mnie uważacie?” (Mk 8,29) są punktem wyjścia do zapowiedzenia po raz pierwszy swoim uczniom, że “będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie” (Mk 8,31). Piotr skoncentrował się na tych pierwszych słowach i “zaczął Go upominać” (Mk 8,32). Pominął natomiast zapowiedź Zmartwychwstania.

Po każdym spotkaniu biblijnym dzieliliśmy się, co Słowo Boże mówi do nas. Mimo krótkiego czasu dni skupienia zostały przeżyte
w sposób intensywny i głęboki.