Rwandyjczycy potrafili nie tylko produkować odzież ze skór, o czym pisaliśmy w poprzednim numerze, ale także z włókien kory drzew fikusowych lub bananowych.

Aby otrzymać impuzu - włókna, ścinano najpierw drzewo i oddzielano od niego świeżą korę. Następnie ubijano ją przy pomocy imangu - narzędzia sporządzonego z krowiego rogu, na którym powycinane były zęby. Kora pod wpływem uderzeń stawała się miękka, traciła stopniowo zawartość wody, a jej zewnętrzna, cienka warstwa oddzielała się.

Otrzymane w ten sposób impuzu suszono w słońcu. Następnie deptano je lub gnieciono w rękach, aby nabrało giętkości.

Impuzu służyło do wyrobu wszelkiego rodzaju odzieży i nakryć używanych w czasie snu. Aby je zafarbować, uderzano je kijem nasmarowanym czarnym płynem. Miejsca nie uderzone pozostawały w kolorze brązowym. Tak zafarbowane włókna uważane były za bardzo eleganckie.

Rwandyjczycy ubierali się w impuzu aż do czasu wprowadzenia ubiorów europejskich.